سلام. وقت بخیر. نمیدونم انتقاد من پذیرفته میشه یا نه؟ من یه جوان شیعه ی ایرانی هستم، و نسبت به اعتقادات مذهبیم، متعصب.هیچ کاری به سیاست کشورم ندارم، چون اینکه یه جوون مذهبی باشه دلیلی برای سیاسی بودنش نیست، مطلقا… ولی چند نکته این رمان(دختر بد پسر بدتر)واقعا آدم دلگیر میکنه..۱ توهین به چادری بودن. آیا بخاطر یک سری انسانی که توی این جامعه بدون هیچ علمی و فقط بخاطر عرف چادر بسر میکنن باید منفورترین شخصیت های این داستان عوام الناس چادری باشند، و اون جملاتی که در فصل های تقریبا رو به انتهای داستان در دعوایی که بین شخصیت اصلی و همسایه هایش رد و بدل میشه که من قصد ندارم دوباره بازگوش کنم، باید توی داستانی که برای نوجوون ها نوشته شده بیاد؟ که آنها هم بگویند بله واقعا حق باشخصیت اصلی داستانه،ببینید من منکر حرف ها و قضاوت هایی که بعضی ها در مورد دیگران انجام میدن نمیشم ولی اینکه دائم در یک داستان بیاد واقعا منصفانه ست؟؟، به عنوان اکثریت جامعه؟ من خیلی ها رو سراغ دارم که از نظر حجاب کمی باز تر در جامعه رفت و آمد دارن ولی بسیار دختران مقیدی هستن،و به یک سری دلایلی که ممکنه براشون پیش اومده طرز لباس پوشیدنشون متفاوته.۲ خوردن دائم مشروب ات الکلی، آیا واقعا توی تمام دنیا به کسانی که دائم الکل مصرف میکنند به دید یک آدم با شخصیت و شیک بهش نگاه میکنند‌؟ به هیچ عنوان نه. حتی به آنها در کشورهایشان شغلی هم نمیدهند،۳ اینکه یک جوون مرتب سیگار بکشه،۴ اینکه واقعا تمام فکر و ذکر یه جوون بشه رفتن از کشورش، منم خودم یک جوونم، و سختی هایی در زندگیم دارم باید کشورم، جایی که متعلق به منه رو رها کنم و به امید زندگی رویایی به کشور دیگه ایی برم، اونم رویایی که اولویتش بدون حجاب گشتن، هر ساعتی رفت و امد کردن، سیگار کشیدن، مشروب خوردن، شب ها به جای در کنار خانواده بودن در کلوپ یا بارها گذروندن؟ کسی بخواد واقعا منطقی فکر کنه. میبینه که کدوم درسته وکدوم اشتباه؟ ولی اگه ذره ایی این داستان باعث تغییر یه نوجوون که واقعا روحش هنوز پاکه و کامل شکل نگرفته بشه، این نویسنده در قبال این نوجوون ها مسئوله…. با تشکر از وقتی گذاشتین.

بابا دستخوش، چقدر خفن بود رمان

من این رو قبلا خوندم و واقعا میتونم فوق العاده بود. خیلی خیلی خفن بودش. موفق باشی عزیزم

بابا دست مریزاد خیلی خوب بود رمان. من چندین و چندبار این رمان رو خوندم و یکی از بهترین رمان های یکه تا حالا خوندم می دونمش. عشق بین نیاز و فریاد خیلی خیلی قسنگ و قابل لمس بود. از اون عشقای آبکی و مسخره نبود. شخصیت پردازی خیلی خوب بود. رفتارهای نیاز واقعا طبیعی بود. مثلا واکنشش بعد از بلایی که میخواست عموش سرش بیاره خیلی خوب بود. همین طور توصیفات خوبت موقع خودکشی نیاز، خیلی اون صحنه رو قشنگ و دلنشی کرده بود. من واقعا خیلی از خوندن این رمان کیف کردم.